Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιάκωβος Καμπανέλλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιάκωβος Καμπανέλλης
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ιάκωβος Καμπανέλλης (Ελληνικά)
Γέννηση2 Δεκεμβρίου 1921
Νάξος
Θάνατος29 Μαρτίου 2011 (89 ετών)
Αθήνα
Αιτία θανάτουνεφρική ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταδημοσιογράφος, σεναριογράφος, ποιητής, σκηνοθέτης κινηματογράφου, θεατρικός συγγραφέας, συγγραφέας, στιχουργός και τραγουδοποιός
ΑδέλφιαΓιώργος Καμπανέλλης
Είδος τέχνηςΘεατρικός συγγραφέας
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (2 Δεκεμβρίου 1921 - 29 Μαρτίου 2011) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός. Από τα θεατρικά του έργα τα πλέον γνωστά είναι "Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια", "Έβδομη μέρα της δημιουργίας", "Η Αυλή των θαυμάτων", "Ηλικία της νύχτας", "Παραμύθι χωρίς όνομα", "Γειτονιά των Αγγέλων", "Βίβα Ασπασία", "Οδυσσέα γύρισε σπίτι", "Αποικία των τιμωρημένων", "Το μεγάλο μας τσίρκο", "Ο εχθρός λαός" και "Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα".

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε στη Νάξο στις 2 Δεκεμβρίου 1921.[1] Ήταν το έκτο από τα εννέα παιδιά του Στέφανου Καμπανέλλη, εμπειρικού φαρμακοποιού, και της Αικατερίνης Λάσκαρη. Ο πατέρας του καταγόταν από τη Χίο, ενώ η μητέρα του προερχόταν από παλιά αρχοντική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης. Στη Νάξο, στις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, είχε συμμαθητή τον Μανώλη Γλέζο.

Το 1935 η οικογένειά του μετέβη για μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα. Εργαζόταν το πρωί και το βράδυ σπούδαζε τεχνικό σχέδιο στη Σιβιτανίδειο. Το φθινόπωρο του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε και κρατήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν μέχρι τον Μάιο του 1945, οπότε και απελευθερώθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις.

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, μαγεύτηκε από τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, τον χειμώνα του 1945-46. Προσπάθησε να γίνει ηθοποιός, ελλείψει όμως γυμνασιακού απολυτηρίου δεν έγινε αποδεκτός από το Εθνικό Θέατρο. Έτσι αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Τον Καμπανέλλη ανακάλυψε ο Αδαμάντιος Λεμός. Το πρώτο θεατρικό έργο του ήταν «Ο χορός πάνω στα στάχυα», που παρουσιάστηκε τη θερινή θεατρική περίοδο του 1950 από τον θίασο Λεμού στο Θέατρο «Διονύσια» της Καλλιθέας.[2]

Τον Οκτώβριο του 1981 τοποθετήθηκε στη θέση του διευθυντή ραδιοφωνίας της ΕΡΤ. Έγινε ακαδημαϊκός το 1999, στη νέα έδρα του Θεάτρου της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000 του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του τάγματος του Φοίνικα.

Πέθανε στις 29 Μαρτίου 2011, λόγω νεφροπάθειας, λίγες μέρες μετά τον θάνατο της γυναίκας του Νίκης.[3][4]

Όλα τα έργα που παίχτηκαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Χορός πάνω στα στάχυα - Θίασος Αδαμάντιου Λεμού, 1950[5]
  • Έβδομη μέρα της δημιουργίας - Εθνικό Θέατρο, Β' Σκηνή, 1955-56
  • Αυτός και το παντελόνι του και η Κρυφή ζωή του Γουώρεν Μήττυ(μονόπρακτα) - Βασίλης Διαμαντόπουλος, 1957
  • Η αυλή των θαυμάτων - Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 1957-58[5]
  • Η ηλικία της νύχτας - Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 1958-59
  • Ο Γορίλας και η Ορτανσία - Θίασος Έλσας Βεργή, 1959
  • Παραμύθι χωρίς Όνομα - Νέο Θέατρο Βασίλη Διαμαντόπουλου - Μαρίας Αλκαίου 1959-60[5]
  • Γειτονιά των αγγέλων - Θίασος Καρέζη, 1963-64
  • Βίβα Ασπασία - Θίασος Καρέζη, 1966-67
  • Οδυσσέα γύρισε σπίτι - Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 1966-67
  • Αποικία των τιμωρημένων - Πειραματικό Θέατρο Μαριέττας Ριάλδη, 1970-71
  • Ασπασία - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1971-72
  • Το μεγάλο μας τσίρκο - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1972-73
  • Το κουκί και το ρεβύθι - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1974
  • Ο εχθρός λαός - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1975
  • Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα - Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 1976-77
  • Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού - Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 1978-79
  • Ο μπαμπάς ο πόλεμος - Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», 1981
  • Ο αόρατος Θίασος - Εθνικό Θέατρο, 1988
  • Ο δρόμος περνά από μέσα - 1992
  • Τρεις σε μοναξιά (Ο πανηγυρικός, Αυτός και το παντελόνι του, Ο επικήδειος) - Θέατρο Στοά, 1992, Θανάσης Παπαγεωργίου.
  • Σιλωάμ και Ο κρυφός ήλιος" - Θέατρο Τζένη Καρέζη, 2016

Έγραψε επίσης σενάρια κινηματογραφικών ταινιών κυριότερα των οποίων είναι:

Επίσης ο Ιάκωβος Καμπανέλλης συνέγραψε και το βιβλίο Μαουτχάουζεν, όπου εξιστορεί όσα έζησε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης από το 1943 ως το 1945. Η διήγηση γίνεται σε δύο χρόνους, καθώς ο αφηγητής αναφέρεται εναλλάξ στη ζωή στο απελευθερωμένο πλέον στρατόπεδο και στη ζωή κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας. Η αφήγηση, συνταρακτικά απλή και ανθρώπινη, παρέχει πληροφορίες για τις θηριωδίες που έλαβαν χώρα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ρίχνει φως και σε μία πιο άγνωστη πτυχή του δράματος: της επανάκτησης της ζωής από τους επιζήσαντες μέσα από την περιγραφή των αντικειμενικών συνθηκών αλλά και της ψυχολογικής κατάστασης των θυμάτων τις πρώτες μέρες της απελευθέρωσής τους. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος.

Έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη έχουν μεταφρασθεί και παιχτεί στην Αγγλία, Αυστρία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ρωσία, Κίνα, Η.Π.Α και Σουηδία. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία στις εφημερίδες Ελευθερία (1963-65), Ανένδοτος (1965-66) και από το 1975 στα Νέα. Υπήρξε επίσης μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.

Εκδόσεις των έργων του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεατρικές Παραστάσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογος ελληνικών παραστάσεων των θεατρικών έργων του Καμπανέλλη

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2004, το 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πρόβαλε την ταινία του Το κανόνι και τ' αηδόνι (1968) στο πλαίσιο του αφιερώματος Ιάκωβος Καμπανέλλης: Από το θέατρο στο σινεμά. [6]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • www.kambanellis.gr
  • Who's Who 1979 σ. 245-246.
  • Καμπανέλλης Ιάκωβος, Μαουτχάουζεν, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1995

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Γιώργος Πεφάνης, Μικρό οδοιπορικό στη χώρα Καμπανέλλη, Νέα Εστία (1997), τομ.141, τ/χ.1673, σελ.406 [1] Αρχειοθετήθηκε 2016-03-07 στο Wayback Machine.
  2. ↑ όπ.π.σελ.407 ekebi.gr Αρχειοθετήθηκε 2011-07-27 στο Wayback Machine.
  3. ↑ ««Πέθανε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης», Τα Νέα, 29 Μαρτίου 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2011. 
  4. ↑ Βασιλική Χρυσοστομίδου (03/04/2011) Καλλιτέχνης είναι και ο τσαγκάρης, Η Καθημερινή.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Κωνσταντίνα Τασιοπούλου Ιάκωβος Καμπανέλλης: Δέκα χρόνια από τον θάνατό του
  6. ↑ Κιτροέφ, Μ. (2004). 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 222-223. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Γιώργος Πεφάνης, Ιάκωβος Καμπανέλλης: Ανιχνεύσεις και προσεγγίσεις στο θεατρικό του έργο, εκδ. Κέδρος (2000)
  • Γιώργος Πεφάνης, Τοπίο μέσα σε Τοπίο: Πρωτεϊσμοί του δραματικού χώρου στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Δρώμενα 14 (1995), σελ.31-40
  • Γιώργος Πεφάνης, Στις απαρχές της Καμπανελλικής δημιουργίας: Άνθρωποι και ημέρες (1946-1947), Παράβασις 8 (2008), σελ.257-305
  • Γιώργος Πεφάνης, Οι γενικευτικές αποφάνσεις στη δραματουργία του Ιάκωβου Καμπανέλλη: Περιεκτικοί στοχασμοί και σύντομοι συλλογισμοί εν μέσω διαλόγων, στον αφιερωματικό τόμο "Στέφανος". Τιμητική προσφορά στον Βάλτερ Πούχνερ, (επιμ. Ιωσήφ Βιβιλάκης), εκδ. Ergo, Αθήνα 2007, σελ.987-1008
  • Γιώργος Πεφάνης, Τα θεατρικά τραγούδια του Ιάκωβου Καμπανέλη, Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τομ. ΛΣ (2004-2005), σελ.257-327
  • Γιώργος Πεφάνης, Η ιστορική διάσταση στην πολιτική τριλογία του Ιάκωβου Καμπανέλλη: Το μεγάλο μας τσίρκο, Το κουκί και το ρεβύθι, Ο εχθρός λαός, Θέματα Λογοτεχνίας 30 (2005), σελ.58-101
  • Γιώργος Πεφάνης, Απόσταγμα πενήντα θεατρικών χρόνων: Ο μοντέρνος Καμπανέλλης, Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τομ.ΛΓ' (2001),σελ.177-183
  • Γιώργος Πεφάνης, Νέες όψεις αρχαίων κόσμων: Μορφές και ιδέες της αρχαίας ελληνικης λογοτεχνίας στη δραματουργία του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Μανδραγόρας 20-21, (1999), σελ.73-84
  • Γιώργος Πεφάνης, Χρόνοι του δράματος και χρόνοι της ζωής. Οι πρόσφατοι θεατρικοί καρποί του Ιάκωβου Καμπανέλλη, στον τόμο Πανελλήνια πολιτιστική κίνηση :20 χρόνια νεοελληνικό θεατρικό έργο, Α συμπόσιο νεοελληνικού θεάτρου. εκδ. Ελληνικά Γράμματα (1999), σελ.97-121
  • Γιώργος Πεφάνης, Μικρό οδοιπορικό στη χώρα Καμπανέλλη Νέα Εστία (1997), σελ.406-414
  • Βάλτερ Πούχνερ, Τοπία ψυχής και μύθοι πολιτείας: Το θεατρικό σύμπαν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, εκδ. Παπαζήση (2010)
  • Bάλτερ Πούχνερ, Φιλολογικά και θεατρολογικά ανάλεκτα: Πέντε μελετήματα, εκδ. Καστανιώτης (1995), σελ.393-420
  • Ζωή Βερβεροπούλου, «Η σημαντική των τίτλων στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη», Πρακτικά του Πανελληνίου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Πάτρα, Εκδ. "Περί Τεχνών" (2006), σελ.97-107
  • Θεόδωρος Γραμματάς, «Νεοτερικότητα και μεταμοντερνισμός στη δραματουργία του Ιάκωβου Καμπανέλλη», Πρακτικά Πανελληνίου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Πάτρα, Εκδόσεις «Περί Τεχνών» (2006), σελ.57-62
  • Θεόδωρος Γραμματάς, «Ερρίκος Ίψεν-Ιάκωβος Καμπανέλλης: Βρικόλακες-Στη χώρα Ίψεν» στο : Ζαχαρίας Σιαφλέκης Ράνια Πολυκανδριώτη [επιμ.] Ταυτότητα και Ετερότητα στη Λογοτεχνία, 18ος-20ος αι. [Πρακτικά Συνεδρίου], τομ.2, Αθήνα, Δόμος (2000), σελ.197-203
  • Θεόδωρος Γραμματάς, «Χρονικότητα του “είναι” και διαχρονικότητα του τραγικού. Διαστάσεις της “μοίρας” στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη» Δρώμενα 14 (1995) σελ.27-30.
  • Καίτη Διαμαντάκου-Αγάθου, «Εναλλαγές και παραλλαγές του κωμικού: Από τον Αριστοφάνη στον Καμπανέλλη», στο Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών: Πρακτικά Πανελλήνιου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Πανεπιστήμιο Πατρών, Εκδόσεις περί Τεχνών, Πάτρα (2006), σσ. 410-434
  • Καίτη Διαμαντάκου-Αγάθου, «Ο χώρος μιας τριλογίας: Έβδομη Μέρα της Δημιουργίας - Η Αυλή των Θαυμάτων - Η Ηλικία της Νύχτας του Ιάκωβου Καμπανέλλη», Δρώμενα, Τόμ. 3ος/τεύχ. 14 (Μάιος-Ιούνιος 1995), σσ. 41-46.
  • Καλλιόπη Εξάρχου, «Ημέρες κρίσεως των θεατρικών προσώπων στα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη: Αόρατος Θίασος, Ο Δείπνος και Μια Συνάντηση Κάπου αλλού», Συμπόσιο Νεοελληνικού Θεάτρου, «Το Νεοελληνικό Θεατρικό Έργο κατά τη διάρκεια του 1990», Ελληνικά Γράμματα (2000) \Η Τέχνη του Θεάματος, σσ. 105-113.
  • Καλλιόπη Εξάρχου, «Η φαντασιακή παράσταση του θανάτου στο έργο Μια Κωμωδία του Ιάκωβου Καμπανέλλη».Δημοσιευμένη στα Πρακτικά του Πανελληνίου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Πάτρα, εκδ. Περί τεχνών (2006), σσ.401-409.
  • Τιτίκα Δημητρούλια, ◦«Ελληνική στρατοπεδική λογοτεχνία: το Μαουτχάουζεν του Ιάκωβου Καμπανέλλη», Νέα Παιδεία (Οκτ.-Δεκ. 2007), σελ. 124
  • Μανώλης Σέργης, «Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης από πλατείας: θέσεις και απόψεις του σε ζητήματα του λαϊκού πολι-τισμού», περιοδικό Νέα Εστία, έτος 74ο, τχ. 1729 (Δεκέμβριος 2000), 997-1013.
  • Κυριακή Πετράκου, «Ο μύθος, η ιστορία και η ανατροπή σε δύο πρώιμα έργα του Καμπανέλλη: Οδυσσέα γύρισε σπίτι και Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος», Θέματα Λογοτεχνίας 30 (2005), σ. 102-117, 114-115.
  • Γιώργος Λαζάνης, «Ο Καμπανέλλης και το θαύμα της αυλής του », Η Λέξη, τ/χ34 (Μάης 1984), σελ.326-329
  • Ελίζα-Άννα Δελβερούδη, «Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο ελληνικός κινηματογράφος», Αριάδνη, Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, τ. 7 (1994), Ρέθυμνο, σ. 165-195.
  • Κωνστάντζα Γεωργακάκη, «"Παραμύθι" για μικρούς ή για μεγάλους; Κρίσεις, συγκρίσεις και επικρίσεις για το Παραμύθι χωρίς όνομα», Πρακτικά του Πανελληνίου Συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Πάτρα: Περί Τεχνών (2006), σσ. 111-134.

Μεταφρασμένα έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αυτός και το πανταλόνι του μτφρ. στα Περσικά Ρεζά Σιρμάρζ (Reza Shirmarz), Ghatreh Publishing Company, Tehran, 2010[1]
  • Η Γυναίκα και ο Λάθος μτφρ. στα Περσικά Ρεζά Σιρμάρζ, Ghatreh Publishing Company, Tehran, 2010
  • Γράμμα στον Ορέστη / Πάροδος Θηβών μτφρ. στα Περσικά Ρεζά Σιρμάρζ, Ghatreh Publishing Company, Tehran, 2011[2] [3]
  • Τα πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα μτφρ. στα Περσικά Ρεζά Σιρμάρζ, Ghatreh Publishing Company, Tehran, 2012
  • Ο πανηγυρικός μτφρ. στα Περσικά Ρεζά Σιρμάρζ, Ghatreh Publishing Company, Tehran, 2013
  • Daddy war, a satire / Ο μπαμπάς ο πόλεμος μτφρ. στ’ Αγγλικά Amy Mims, πολυγρ. εκδ, Αθήνα 1980
  • Die Frau und der Falsche / Η γυναίκα και ο Λάθος μτφρ. στα Γερμανικά στον τόμο Tavli, Zwolf Moderne Griechische Einakter, εκδ. Verlag Der Buchhandlung Moll & Eckhardt, Κολωνία 1982
  • Matywka – Pronha / Ο μπαμπάς ο πόλεμος μτφρ. στα ρώσικα Βασιλι Αλεξαντριν, Αθήνα 1985
  • A csodak Udvara / Η αυλή των θαυμάτων μτφρ. στα Ουγγρικά Nikosz Papadimitriu, εκδ. Modern Konyvtar / Eurora Konyvtar 1985
  • OΔΥCEU, ΒBPΗU CE У ДОМА  / Οδυσσέα, γύρισε σπίτι μτφρ. στα Βουλγαρικά από Κύριλ και Λιούμπα Τοπάλοβ Σόφια 1987
  • Tale without title / Παραμύθι χωρίς όνομα μτφρ. στ’ Αγγλικά Stratos E. Constantinidis εκδ. Elikia Books, Βικτώρια Αυστραλία 1989
  • Kehr Heim, Odysseus, Schauspiel in zwei Akten und funf Bildern / Οδυσσέα γύρισε σπίτι μτφρ. στα Γερμανικά Jens Beucker εκδ. Romiosini Theatertexte, Κολωνία 1991
  • The courtyard of miracles / Η αυλή των θαυμάτων μτφρ. στ’ Αγγλικά των Erva Bakas, Maria Stavrinakis, Max Mastrosavas and the company of “Theatro Oreiron”, Αδελαΐδα, Αυστραλία 1991
  • Passage par le dedans, en deux parties et sept tableaux / Ο δρόμος περνά από μέσα μτφρ. στα Γαλλικά George Andronidis, Anne Richarol, εκδ. Institut Francais d’ Athenes, Αθήνα 1993
  • Savas Baba / Ο μπαμπάς ο πόλεμος μτφρ στα τούρκικα Παναγιώτη Αμπατζή, εκδ. Mitos Boyut στη σειρά Tiyatro/Oyun Dizisi π.36, Κωνσταντινούπολη 1994
  • El epicedio / Ο Επικήδειος μτφρ. στα Ισπανικά Selma Ancira, εκδ. Ficcion Universidad Veracruzana, Ξαλάπα Μεξικό 2000
  • Odisea erine don / Οδυσσέα γύρισε σπίτι μτφρ. στα Τουρκικά Παναγιώτη Αμπατζή εκδ. Mitos Boyut στη σειρά Tiyatro / Oyun Dizisi, π.122 Κωνσταντινούπολη 2001
  • Scrisoare catre Oreste / Γράμμα στον Ορέστη μτφρ στα Ρουμάνικα Elena Lazar, εφ. Luceafarul (π. 9 / 780) Βουκουρέστι, 7 Μαρτίου 2007
  • Curtea miracolelor. Teatru / Η αυλή των θαυμάτων. Θέατρο, μτφ στα ρουμανικά Andrea Anghel, Simona Teodoroiu, Liana Voinescu, εκδ. Omonia & Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, Βουκουρέστι, 2022
  • La cena / Ο Δείπνος μτφρ. στα Ισπανικά Selma Ancira, περ. Tramoya (τχ. 82), Ξαλάπα Μεξικό Μάρτιος 2005
  • Maouthausen / Μαουτχάουζεν μτφρ στα Αγγλικά Gail Holst – Warhaft εκδ. Kedros, Αθήνα 1995
  • Mauthauzenas / Μαουτχάουζεν μτφρ στα Λιθουανικά Dalia Staponkute, Vilnius, Λιθουανία εκδ. Tyto alla 1999
  • He and his pants / Αυτός και το πανταλόνι του μτφρ. στ’ Αγγλικά George Valamvanos και Kenneth MacKinnon, περ. Charioteer (τ. 26), Ν. Υόρκη 1984
  • The four legs of the table / Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού μτφρ. στ’ Αγγλικά Mayorie Chambers περ. Modern International Drama (29/2) Νέα Υόρκη 1996
  • Mauthausen / Μαουτχάουζεν μτφρ. στα Ουγγρικά Pakozdy Ferenc, εκδ. Europa Konyrkiado Βουδαπέστη 1969
  • Ο δρόμος περνά από μέσα μτφρ. στα Βολγαρικά Ζντράβκα Μιχαήλοβα στο Rumen, Barrossov εκδ. Foundation for Bulgarian Litterature Σόφια 2004
  • Μαουτχάουζεν μτφρ. στα Εβραϊκά Αμίρ Τσούκερμαν Εκδ. Keter books.
  • Die Freiheit Kam Im Mai / Μαουτχάουζεν μτφρ. στα Γερμανικά Elena Strubakis εκδ. Ephelant Verlag Βιέννη 2010
  • The four legs of the table / Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού μτφρ. του έργου στα Αγγλικά από Λίζα Σαμλόγλου, Elisabeth/Lisa Samloglou as part of the Dissertation for the M. A. in Theory and Practice of Literary Translation(with distinction), University of Essex 1983-4, σσ. 1-112 Περιλαμβάνεται Εισαγωγή στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και Σημειώσεις για τη μετάφραση στα αγγλικά σσ. xix-xxxxiii Introduction on the theater of Iacovos Kambanellis and Notes for translation are included in English pp. xix-xxxxiii[4]
  1. ↑ «Kambanellis Plays in Farsi». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2021. 
  2. ↑ «Second Volume of Iakovos Kambanellis' Plays Translated into Persian». 
  3. ↑ «Plays of Iakovos Kambanellis Reach Iran». 
  4. ↑ «Μεταφράσεις». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιάκωβος_Καμπανέλλης&oldid=10700214"